Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/1901 E. 2020/17650 K. 24.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1901
KARAR NO : 2020/17650
KARAR TARİHİ : 24.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık … hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm yönünden;
Eylemlere, yükletilen suçlara ve ceza verilmesine yer olmadı kararına yönelik, katılan sanık … ve müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Diğer hükümlere yönelik temyiz talebine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmü yönünden;
Sanık hakkında yargılandığı aynı davada tehdit suçundan beraat, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararı yönünden;

Sanığın katılan …’ya hitaben söylediği iddianamede tanımlanıp, mahkemenin de kabul ettiği kaba hitap tarzındaki “ne terbiyesizsin ağzını topla rezil” sözünün, katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmaması nedeniyle hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında hakaret suçunun karşılıklı işlendiğinin kabulü ile ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
c-Kabule göre de; sanık … ve … hakkında hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararları yönünden;
Sanıkların hakaret suçuyla birlikte işledikleri iddia edilen tehdit suçlarından beraat etmeleri karşısında, TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun CMK’nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile katılan … ve vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.