YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/18879
KARAR NO : 2018/10760
KARAR TARİHİ : 29.05.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanık müdafiinin yalnızca tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1-Sanık ve katılanların beyanlarında, sanığın daha önceki tarihlerde tehdit etmesi nedeniyle aralarında davalar olduğunun belirtilmesi karşısında, ilgili dava dosyaları getirtilerek, aşamasına göre olanaklı görülmesi halinde bu dava ile birleştirilmesi, ya da içeriğinin tutanağa geçirilmesi ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
2-Sanığın katılanlara yönelik tehdit eylemiyle temyiz kapsamı dışında olan silahla yaralama eyleminin birlikte işlenip işlenmediği ve uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi amacıyla, sanık savunması ve katılanların kollukta alınan beyanlarında sanık …’ın olay bittikten sonra geldiği ve oğlunu yaralı görünce iddianamedeki sözlerle katılanları tehdit ettiğini belirtmeleri ancak; yaralama eyleminden hiç söz etmemeleri, mahkemede ise sanık …’ın yaralama eylemi yönünden tarafların ayrıntılı beyanlarının alınmadığının anlaşılması karşısında, sanığın tehdit suçunu silahla yaralama eylemleriyle birlikte işleyip işlemediğinin belirlenmesi ve birlikte işlenmediğinin saptanması halinde tehdit suçunda 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.