Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/18614 E. 2020/20584 K. 21.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/18614
KARAR NO : 2020/20584
KARAR TARİHİ : 21.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Mağdur …’ye karşı silahla tehdit suçu bakımından; sanığın, kendisi hakkında ilçede lise öğrencilerine karşı tacizde bulunduğu konusunda mağdurun dedikodu çıkardığına dair savunması karşısında, bu husus araştırılıp, olayın başlangıç sebebi üzerinde durularak, TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulamayacağının tartışılmaması,
2- Görevi yaptırmamak için direnme suçu silahla işlendiği halde, TCK’nın 265/4. maddesinin uygulanmaması,
3- İddianamede talep edilmediği halde, ek savunma verilmeden, TCK’nın 125/3-a maddesinin uygulanması,
4- Silahla tehdit suçundan mahkum olduğu 1 yıl 8 ay hapis cezası ertelenen sanık hakkında belirlenen denetim süresinin, TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca, ertelenmesine karar verilen hapis cezasının süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
5- Silahla tehdit ve kamu görevlisine hakaret suçlarından kurulan kısa süreli olmayan hapis cezaları bakımından; 5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca, aynı Kanun’un 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanamayacağının gözetilmemesi,
6- Kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan; kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca, aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
7- CMUK’nın 321. maddesine aykırı olarak, gerekçeli karar başlığında sanığın gözaltında kaldığı sürenin gösterilmemesi,
8- Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.