YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/18106
KARAR NO : 2020/17975
KARAR TARİHİ : 25.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Farklı yargı çevresindeki cezaevinde olduğu anlaşılan sanığın duruşmadan bağışık tutulma talebinde bulunmaması karşısında, hükmün verildiği 22/03/2016 tarihli son oturumda SEGBİS yoluyla duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden mahkumiyetine karar verilerek CMK’nın 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Soruşturma evresinde, olayın tek görgü tanığı olarak ifadesi alınan …’a duruşma gün ve saatini bildirir davetiyenin tebliğ edilmesine rağmen, zorla getirilmesine karar verilmeyip bilgi ve görgüsüne başvurulmadan yargılamaya devamla hükümler kurularak CMK’nın 210. maddesine aykırı davranılması,
3) Kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin (1) ila (6) değerleri arasında, hafif, orta ve ağır derece biçiminde sınıflandırılması ve TCK’nın 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılan hakkında Bursa Adli Tıp Grup Başkanlığınca düzenlenen 13/10/2015 tarihli adli raporda, vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK’nın 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/4) oranında artırım yapılarak, fazla ceza tayin edilmesi,
4) TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması,
5) Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile, TCK’nın 53/1-b maddesine yönelik verdiği iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.