YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/11917
KARAR NO : 2018/21566
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
2-…
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
a)Sanık …’in, Nazım’a yönelik olarak söylediği kabul edilen “torununa dua et” biçimindeki sözlerin, ileride gerçekleştirilmesi muhtemel olan bir kötülüğe yönelik olmaması nedeniyle ne şekilde TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesindeki suçu oluşturduğu tartışılmadan şikayetten vazgeçme nedeniyle sanık hakkında düşme kararı verilmesi
b)Kabule göre ise;
TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesindeki tehdit suçunun takibinin şikayete bağlı olması ve …’ın 24/11/2015 tarihli oturumda şikayetten vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, TCK’nın 73/4. maddesi uyarınca sanık …’e şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
a)Sanığın suçları kabul etmemesi karşısında, olayla ilgili görgüye dayalı bilgisi bulunduğu anlaşılan tanık Kemal Babaoğulları dinlenilmeden eksik inceleme ile hüküm kurularak, CMK’nın 210/1. maddesine aykırı davranılması,
b)Kabule göre ise;
aa)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, katılan sanığa isnat
./..
-2-
edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
bb)CMK’nın 231/8. maddesine değişiklik getiren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir kez karar verileceğine ilişkin düzenlemenin 28/06/2014’de yürürlüğe girmesi, sanığın adli sicil kaydında bir adet hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın yer alması ve suç tarihi itibariyle engel oluşturmaması, yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi karşısında, sanığın duruşmadaki tutum ve davranışlarıyla kişiliği değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden “sanığın adli sicil kaydında daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının varlığı” şeklindeki yasal olmayan ve çelişkili gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
cc)Hakaret suçunun aleni olan çay toplama merkezinde işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında ek savunma verilmek suretiyle TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca cezada artırıma gidilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
SY