Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2016/14649 E. 2020/12050 K. 15.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14649
KARAR NO : 2020/12050
KARAR TARİHİ : 15.10.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar … ve …’in, katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçlarına ilişkin, kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükümlerin temyiz edilemez olması;
Nedeniyle, yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin 04.03.2015 tarihli ek karara karşı yapılan itirazın REDDİNE, yerel mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
B-Diğer temyiz isteklerine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık …’nın katılan …’e yönelik tehdit ile kasten yaralama ve katılan …’e yönelik tehdit ile kasten yaralama eylemlerinden dolayı verilen beraat kararlarına yönelik katılanlar … ve …’in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Katılan sanıklar …, … ve …’in birbirlerine yönelik hakaret suçlarından dolayı verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara yönelik temyize gelince;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve her üç katılan-sanığa isnat edilip, her üçünün de beraat ettiği TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçları yönünden ise CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında, hakaret suçları yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre katılan-sanıklar …, … ve …’in hukuki durumlarının bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan-sanıklar … ve …’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.