YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14462
KARAR NO : 2020/12049
KARAR TARİHİ : 15.10.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
1-Sanık …’ın, mağdur …’a yönelik takibi şikayete bağlı olan kasten yaralama eyleminden dolayı, mağdur …’ın 03.12.2013 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçtiğini belirtmesi karşısında, kasten yaralama suçu yönünden, sanık …’tan vazgeçmeye karşı diyecekleri sorularak, sonucuna göre sanık …’ın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden düşme kararı verilmesi,
2-Sanık …’ın, mağdur …’a yönelik silahla tehdit eylemi yönünden, sanık …’ın sabıkasında görülen tek ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, suç tarihi itibarıyla anılan düzenlemenin yürülükte olmaması nedeniyle daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim uygulanan ve bir daha suç işlemeyeceği kanaatine varılarak silahla tehdit suçundan verilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, “daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği” şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle erteleme hükmünden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.