YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/10439
KARAR NO : 2020/8616
KARAR TARİHİ : 01.07.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat ,mahkumiyet, ceza vermekten vazgeçilmesine
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanık … hakkında yargılandığı aynı davada hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçilmesine, tehdit suçundan ise mahkumiyetine karar verilmesi karşısında, vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediğinden, bu karara yönelik katılan sanık … müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmeyerek yapılan incelemede;
A-Sanık … hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B-Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar hakkında hakaret suçlarından kurulan ceza vermekten vazgeçilmesine dair hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
1-Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçundan kurulan hükümler yönünden;
a-Hakaret suçu yönünden;
Sanığın katılana söylediği iddia ve kabul edilen “ahlaksız, terbiyesiz..” şeklindeki sözlerinin muhatabın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, rahatsız edici kaba söz niteliğinde olduğu ve hakaret suçunun yasal unsurları oluşmamasına karşın sanığın beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-Hakaret suçunun oluştuğunun kabul edilmesi halinde ise hakaret ve tehdit suçları yönünden; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1-1. cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması;
2-Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden;
a-(1-a) nolu bozmaya uyularak sanık … hakkında hakaret suçundan beraat kararı verilmesi halinde, sanık … hakkında TCK’nın 129/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Kabule göre de; sanığın silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan beraat etmesi ve tehdit suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi karşısında, TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun CMK’nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca hakaret suçu yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de hakaret suçları yönünden;
Hakaret suçlarının karşılıklı işlendiği kabul edilirken, TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri uyarınca doğrudan “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerekirken Kanunda yer almayan biçimde “ceza vermekten vazgeçilmesine” dair kararlar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar … ve … müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.