Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2015/25655 E. 2015/40706 K. 23.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/25655
KARAR NO : 2015/40706
KARAR TARİHİ : 23.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2015/59423
MAHKEMESİ : Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2013
NUMARASI : 2012/99 (E) ve 2013/212 (K)
SUÇLAR : Mala zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçlarından hüküm kurulurken, temel cezanın TCK’nın 151/1. maddesine göre belirlendikten sonra yakmak suretiyle mala zarar verme nedeniyle artırımın bu miktar üzerinden yapılması gerekirken, TCK’nın 152/2-a maddesi ile temel ceza tayin edilip artırımında aynı madde üzerinden yapılması,
2- 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde artırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Sanıkların, katılanlara ait evi benzin dökerek yaktıkları olayda, eylemlerin TCK’nın 152/2-a maddesinde tanımlanan mala zarar verme ve aynı Kanunun 170/1-a maddesinde tanımlanan genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarını oluşturduğu, TCK’nın 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, kanuni olmayan gerekçeyle ayrıca genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması,
4-Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık Salih’in, katılan G.. T..’ı silahla tehdit ettiğine dair, katılan Gasiye’nin beyanı dışında delil bulunmaması karşısında, sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
5-Kabule göre de; silahlı tehdit suçundan 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılan sanık Salih hakkında TCK’nın 62/1. maddesine göre 1/6 olarak indirim yapılırken, sonuç hapis cezasının 1 yıl 8 ay yerine, 10 ay şeklinde eksik tayini,
6-Sanık Salih hakkında ruhsatsız silah taşıma suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuşsa da; söz konusu silahın veya bu silahtan çıkan mermi çekirdeği ve boş kovanın ele geçirilemediği için atışa elverişli olup olmadığının belirlenemediği gibi, sanık Salih tarafından silahın ateşlendiğine ilişkin de bir delilde bulunmamasına rağmen atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulması,
7-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. E.., S.. E.. ve R.. E.. ile katılanlar C.. T.., G.. T.. ve K.. T.. vekilinin ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.