Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2015/23935 E. 2015/36902 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/23935
KARAR NO : 2015/36902
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2015/328348
MAHKEMESİ : Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2011
NUMARASI : 2010/1084 (E) ve 2011/745 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın Gemlik Sulh Ceza Mahkemesince verilen 250 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık S.. K..’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, hükümden “sanığın cezasının TCK’nın 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibarelerinin çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1 madde ve fıkrası aracığıyla 1412 sayılı CMUK 322 ve 326/son maddesi uyarınca davanın esasına, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.