YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/23152
KARAR NO : 2015/38743
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve CMK’nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen müşteki sanıklar Ş.. K.., H.. K.., A.. K.., C.. A.. ve G.. A..’un kovuşturma sırasında katılma isteklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, müşteki sanıklar Ş.. K.., H.. K.. ve A.. K.. ile müşteki sanıklar C.. A.. ve G.. A.. müdafiinin temyiz dilekçeleri kapsamı ve içeriği de gözetilerek, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek dosya görüşüldü.
A-Sanık G.. A.. hakkında katılanlar Ş.. K.. ve H.. K..’a karşı tehdit suçunu işlediği iddiasıyla açılan davada, doğrudan zarar görmediği ve bu nedenle davaya katılma hakkı bulunmayan katılan M.. K.. vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, katılan M.. K.. vekilinin tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanıklar H.. K.., M.. K.., A.. K.., Ş.. K.., G.. A.. hakkında hakaret suçundan, sanık C.. A.. hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri ile sanık G.. A.. hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanıklar H.. K.., M.. K.., A.. K.., Ş.. K.., G.. A.. ve C.. A.. hakkında hakaret suçundan verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olması nedeniyle Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin kararlara karşı yapılan itirazların, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararlarının ONANMASINA,
2-Sanık G.. A.. hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün usul ve kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından katılanlar Ş.. K.. ve H.. K..’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3-Sanık C.. A.. hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda üzerine atılı suçu kabul etmeyen savunmaları, eşi olan G.. A..’un sanığın savunmasını doğrulayan beyanları, soruşturma aşamasında dinlenen site görevlisi tanık H..’ın ifadesinde “sesler üzerine gittiği olay yerinde sanıklar C.. A.. ve A.. K..’ın tartıştıklarını gördüğünü ve araya girdiğini” belirterek silah kullanımından bahsetmemesi, güvenlik kamera kayıtlarının temin edilememesi, olay sonrası sanığın rızasıyla evinde yapılan aramada suça konu tüfeğin bulunamaması ve sanığın üzerine kayıtlı herhangi bir ateşli silahın da bulunmadığı hususları gözetildiğinde, sanığın katılanlar H.. K.., A.. K.., Ş.. K.. ve M.. K..’ı elinde tüfek olduğu halde ölümle tehdit ettiğine dair katılanların soyut iddiası dışında somut delil elde edilememesi karşısında, CMK’nın 230/1-b maddesi gereğince hükme esas alınan delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan M.. K.. vekili, katılanlar H.. K.., A.. K.. ve Ş.. K.. ile sanık C.. A.. müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.