YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/22392
KARAR NO : 2015/37261
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tehdit suçundan sanık M.. Y.. hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Karapınar Asliye Ceza Mahkemesince verilen 10.03.2011 gün ve 2010/35 esas, 2011/43 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 27.05.2015 gün ve 2013/16179 esas, 2015/29808 sayılı kararıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık M.. Y.. müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA” karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/07/2015 gün ve 2011/245977 sayılı yazısı ile;
“İtirazımız, sanık hakkında TCK’nun 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanmasının gerektiğine ilişkindir
Sanığın aşamalardaki beyanlarında olay gecesi ikamet ettiği evine giderken evinin yanında daha önce tanımadığı üç kişinin ateş yakarak çevreyi rahatsız edecek şekilde gürültü yaptıklarını görmesi üzerine kendilerine yaklaşarak normal bir ses tonu ile saatin geç olduğunu ateşi söndürmelerini ve gürültü yapmamalarını ayrıca evinin yaklaşık kırk metre mesafede olduğunu evinde kalan annesinin hasta olduğu, çevrede oturan insanların ve ailesinin rahatsız olabileceklerini söylemesi üzerine bu şahısların kendisine ters cevap vererek sinkaflı kelimelerle kendisine hakaret edip üzerine doğru gelmeleri üzerinde yanında bulundurduğu tabancayı çıkartarak şahısların üzerine gelmemeleri konusunda ikaz etmesine rağmen şahısların ısrarla hakaret eylemlerini sürdürmeleri ve kendisine doğru gelmeleri üzerine kendisini korumak amaçlı tabanca ile havaya iki el ateş ettiğini belirttiği ve tarafsız tanığı bulunmayan olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı kararı Ceza Dairelerin aynı doğrultudaki yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının gerektiği kanaatindeyiz.
Sonuç ve istem: Yukarıda açıklanan nedenlerle Karapınar Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2011 gün ve 2010/35 esas ve 2011/43 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27/05/2015 gün ve 2013/16179 Esas, 2015/29808 Karar sayılı “ONAMA” kararının kaldırılarak,yukarıda bahsedilen gerekçelerle hükmün ”BOZULMASINA” karar verilmesi,itirazımızın Yüksek Dairece yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna sunulmak üzere Yüksek Yargıtay Birinci Başkanlığı’na gönderilmesi itirazen arz ve talep olınur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit suçundan sanık M.. Y.. hakkında verilen mahkumiyet kararının onanmasına dair, Dairemizin 27.05.2015 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Olay gecesi geç saatlerde evine gitmekte olan sanığın, yolda daha önce tanımadığı mağdur ve tanıkları asfalt üzerinde ateş yakıp sohbet ederken görüp yanlarına giderek başlattığı tartışma neticesinde önce sinkaflı küfürler ederek, mağdurun kalbine tabanca dayayıp tetik düşürmek ve sonrasında da havaya ateş etmek suretiyle tehdit suçunu işlediği, olayın bu şekilde geliştiğinin soruşturma evresinden beri şikayetçi olmayan mağdur M.. Ç.. ile tanıklar V.. K.. ve A. K. tarafından aşamalarda istikrarlı bir şekilde anlatıldığı, bunun dışında olayın gerçekleştiği ilçe ve mahalle koşullarında mağdur ve tanıkların gürültü yaparak çevreyi rahatsız ettiklerine dair dosyada tanık yada delil bulunmadığı gibi savunmadaki hususların ispatı bakımından sanık tarafından herhangi bir tanık ya da delil gösterilmediği ve mahkemece olayların sanıktan kaynaklanan haksız hareketle başladığı kabul edilerek lehine TCK’nın 29. maddesinin uygulanmamış olmasının dosya kapsamına uygun bulunduğu anlaşıldığından,
Dairemizin 27.05.2015 gün ve 2013/16179 esas, 2015/29808 Karar sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazları yerinde görülmediğinden REDDİNE, 6352 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanunun 308. maddesinin 3. fıkrası gereğince itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.