YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2154
KARAR NO : 2015/28793
KARAR TARİHİ : 11.05.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, konut dokunulmazlığını bozma, hakaret
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, yokluğunda verilen kararın, duruşmada bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı, tebligatın iade edilmesi üzerine duruşmada bildirilenden farklı olan MERNİS sisteminde kayıtlı adrese tebligat yapılması gerekirken, duruşmada bildirilen adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, öğrenme üzerine gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanuda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Sanığın, tek fiille katılanlara yönelik tehdit ve hakaret suçlarını işlemiş olması karşısında, TCK’nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından sanık ….’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2)Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Hükmün gerekçesinde, sanığın, kimliği tespit edilemeyen diğer kişi ile birlikte gündüz sayılan vakitte rızaları olmaksızın katılanların evine girdiğinden bahsedilerek, eylemde konuta girmek için cebir kullanıldığının da kabul edilmemesi, bunun yanında cezanın alt sınırdan verildiğinin yazılmasına karşın, TCK’nın 116/1. maddesi ile kurulan hükümde alt sınırdan uzaklaşılarak 1 yıl hapis cezasına hükmolunması,
b)Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, TCK’nın 119/1-c maddesi uygulanarak CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ….’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşüncenin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.