YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20193
KARAR NO : 2015/38238
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/138790
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2012/467 (E) ve 2012/203 (K)
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık Y.. A.. müdafiinin eski hale getirme talebini değerlendirerek ret kararı veren mahkemenin bu kararı verme yetkisinin yalnızca Yargıtay’a ait olması nedeniyle 02/04/2015 tarihli ek kararın kaldırılarak yapılan incelemede;
1-Sanık Yusuf Abur’un temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık Y.. A.. müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık E.. M.. hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık E.. M.. müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3-Sanık E.. M.. hakkında tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Mala zarar vermek suçundan sanığın katılan N.. O..’a ait aracın camlarını kırıp bununla yetinmeyerek aynı evde oturan baba-oğul olan katılanların evlerine kaçmaları üzerine evlerinin camına taş atarak camlarını kırması şeklinde gerçekleşen olaydan TCK’nın 151/1, 43. maddeleriyle uygulama yapılması yerine mala zarar vermek suçundan iki kez cezalandırılmalarına karar verilmesi,
b)Sanığın, üç katılanı tek fiille ölümle tehdit etmesi nedeniyle verilecek cezanın TCK’nın 43/2. maddesiyle artırılması yerine mağdur sayısınca mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık E.. M.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.