Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2015/1942 E. 2017/18412 K. 03.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1942
KARAR NO : 2017/18412
KARAR TARİHİ : 03.07.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu hapis cezasının 5271 sayılı CMK’nın 231/7. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi; yeniden suç işlenmesi üzerine hükmün açıklanmasına karar verilirken de esasen aynı Yasanın 231/11 nci maddesinin ilk cümlesi gereğince hüküm açıklanması ile yetinilmesi gerekmekle beraber, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı hüküm sayılmadığından, kazanılmış haktan söz edilemeyecek ise de, hükmün açıklanırken hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Ancak;
1-İddianame içeriğindeki anlatıma ve gerekçeli karardaki kabule göre, her iki mağduru birbirini takip eden sözlerle ve aynı anda ve aynı kasıtla tehdit eden sanığın eyleminde, TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanma ihtimalinin tartışılması gerektiği gözetilmeyerek, mağdur sayısınca mahkumiyet hükmü kurulması,
2-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı anda ve aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 Sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 1 nolu bozma dışında, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.