YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18519
KARAR NO : 2018/20311
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, hırsızlık
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve katılan vekilinin hırsızlık ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere karşı temyiz isteminin, suçların vasfına yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık … hakkında hırsızlık eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık … müdafiinin, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık … müdafiinin, adı geçen sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, katılan … vekilinin de, sanıklar … ve sanık … hakkında verilen beraat kararları ile sanık … hakkında tehdit ile hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerine gelince;
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Sanık …’in hakaret, sanık …’nun da hakaret ve tehdit eylemlerine ve yükletilen suçlara yönelik, katılan … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında hırsızlık ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma
kapsamında bulunması, TCK’nın 144/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yine, CMK’nın 253. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle, sanığa isnat edilen TCK’nın 144/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun da müstakilen uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, her iki suç yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-Hırsızlık suçundan kabule göre de; sanığın soruşturma aşamasında, katılanın iş yerinden kutusuyla ve tüm aparatlarıyla alıp götürdüğü i-padi, aparatları olmadan kolluk güçlerine teslim etmiş olması karşısında, katılandan, TCK’nın 168/4. maddesi uyarınca, kısmi geri vermeye rızası bulunup bulunmadığı sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat hükmü yönünden ise;
a-Sanığın, diğer sanık …’in hırsızlık eyleminin başından beri yanında bulunduğu, her iki sanığın iş yerinden çıkıp araçlarına doğru gittikleri sırada, katılan suça konu eşyayı geri istediğinde, eliyle kendisine engel olduğuna yönelik katılanın yargılamadaki iddiaları yöntemince tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi,
b-Bozmaya uyulup yeniden yapılan yargılama sonucunda, sanığın eyleminin hırsızlık suçuna uyduğunun kabul edilmesi halinde; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve CMK’nın 253. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle, sanığa isnat edilen TCK’nın 144/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, anılan suç yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile katılan … vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 2(b) , 3 (a) maddeleri dışında diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.