YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18237
KARAR NO : 2015/38020
KARAR TARİHİ : 18.11.2015
Tebliğname No : 4 – 2015/206848
MAHKEMESİ : İstanbul 75. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/07/2010
NUMARASI : 2009/5 (E) ve 2010/22 (K)
SUÇ : Tehdit
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yoklukta tehdit suçunun unsuru olan “iletme” kastının oluşup oluşmadığı” ve eylemin sohbet boyutunda kalıp kalmadığının tespiti için tutanağa dayalı olan 155 ihbar hattına ait telefon görüşmesi ses kayıtlarının mevcut olması halinde getirtilip mahkeme heyeti tarafından dinlenilmesi ve denetime olanak sağlayacak şekilde bu kayıtların çözümüne ait tutanağın dosyaya eklenmesi ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik incelemeyle hüküm kurulması,
2-Tehdit sözlerinin mağdurun bilgisine ulaştığı anda suçun tamamlanmış sayılacağı, somut olayda mağdurun zarara uğratılacağı hususundaki bildirimin doğrudan değilde 155 ihbar hattı aracılığı ile yapılması ve suça konu sözler mağdurun bilgisine ulaşmadan önce iddianame düzenlenmiş olması karşısında, eylemin teşebbüs aşamasında kaldığının gözetilmemesi,
3-TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki “fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi ilkesi” çerçevesinde somut olay açıkça irdelenerek, temel cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden, dosya içeriğiyle uyumlu olmayan “…suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman, kasta dayalı kusurun ağırlığı, failin amaç ve saiki…” gibi maddedeki bazı ibarelerin tekrarlanması suretiyle, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak ve hakkaniyet ölçülerine uyulmayarak fazla ceza tayini,
4-Koşulları bulunmasına karşın, sanığın cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık T.. E.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken, karşı temyiz olmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.