YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11836
KARAR NO : 2019/13474
KARAR TARİHİ : 12.09.2019
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen tehdit ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık …’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Sanık hakkında 23.01.2014 tarihli kararda hakaret suçundan mahkumiyet kararı verildiği, müştekinin hükümden sonra verdiği 18.03.2014 tarihli dilekçeyle şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesi üzerine mahkemece 24.03.2014 tarihli ek kararla hakaret suçu yönünden kamu davasının düşmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, dosyadan el çekildikten sonra verilen 24.03.2014 tarihli ikinci hükmün hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek 23.01.2014 tarihli ilk hüküm yönünden yapılan incelemede;
Müştekinin, hükümden sonra verdiği 18.03.2014 tarihli dilekçeyle sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesi karşısında, soruşturma ve kovuşturması şikayete tabi olan hakaret suçu yönünden TCK’nın 73 ve CMK’nın 243. maddeleri uyarınca sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre karar verilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.