YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11395
KARAR NO : 2017/23431
KARAR TARİHİ : 25.10.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hükmolunan ceza miktarı nedeniyle sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 318/1. maddesi uyarınca reddine karar verilerek dosya görüşüldü:
I-) Tüm sanıklar hakkında birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen birden fazla kişi ile birlikte tehdit ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının infazda gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık Sanık … müdafii, ile sanıklar … ve …’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II-) Tüm sanıklar hakkında hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
1)Katılan …’nın soruşturma aşamasında alınan ilk beyanında kendisini darp eden şahısların sanıklar Enver ve … olduğunu belirtmesi, soruşturma aşamasında alınan ikinci beyanında ise tüm sanıklar tarafından darp edildiğini iddia etmesi, yargılama aşamasında bu hususta açık bir beyanda bulunmaması karşısında; kasten yaralama eylemini gerçekleştiren kişiler arasında …’nın olup olmadığı yöntemince tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle sanık … hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Katılan …’nun 13.05.2009 tarihli ifadesinde, sanıkların …’ya ayrıca hakaret ettiğine dair beyanda bulunduğu, 08.02.2012 tarihli ifadesinde ise sanıkların hakaret eylemini aynı sözlerle bir bütün olarak gerçekleştirdiklerine dair beyanının olduğu, savcılık aşamasında ise …’ya yönelik hakaret eylemine ilişkin bir anlatımının olmadığı görülmekle, katılan …’nun avukatlık mesleğini icra etmesinden dolayı uğradığı hakaret eylemi ile kamu görevi ile ilgisi olmadığı halde hakarete uğrayan katılan …’ya yönelik hakaret eyleminin ne şekilde tek eylem olarak kabul edildiği, yöntemince tartışılmadan TCK’nın 43. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık Sanık … müdafii ile sanıklar … ve …’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.