YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/54760
KARAR NO : 2019/5206
KARAR TARİHİ : 26.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1) Sanığın savunmasından sonra TCK’nın 32/1. maddesi kapsamında akıl hastası olduğunun kabulü üzerine, sanığa CMK’nın 150/2. maddesi gereği zorunlu müdafi tayin edilmesine karşın sanığın tayin edilen müdafi huzurunda savunması alınmadan savunma hakkının kısıtlanması suretiyle hüküm kurulması,
2) Akıl hastalığı nedeniyle ceza ehliyeti bulunmadığı kabul edilen sanığın, yüklenen suçları işlediğine ilişkin kanıtlar gösterilip tartışılarak eylemi gerçekleştirip gerçekleştirmediğinin saptanması, eylem gerçekleştirilmemiş veya kanıtlanamıyor ya da suç oluşturmuyorsa beraatine, eylem kanıtlandığı ve suç oluşturduğu takdirde ise akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmolunması gerekirken, mevcut deliller tartışılıp değerlendirilmeden, sanık hakkında üzerine atılı suçlarla ilgili olarak yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
3) Kabule göre de;
a) Sanığın suç tarihi itibariyle TCK’nın 32. maddesi uyarınca, “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiillerin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış veya önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda, usulünce sağlık kurulu raporu alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, suç tarihinden yaklaşık beş yıl önce alınan Adana Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastahanesi’nin 28/02/2006 tarihli raporu ile yetinilerek eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Akıl hastalığı sebebiyle cezai ehliyetinin bulunmadığından bahisle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 32/1. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 57/1. maddesi gereğince yüksek güvenlikli bir sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasına ve aynı Kanunun 57/2. maddesi gereğince “hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmiş olan akıl hastasının, yerleştirildiği kurumun sağlık kurulunca düzenlenen raporda toplum açısından tehlikeliliğinin ortadan kalktığının veya önemli ölçüde azaldığının belirlenmesi üzerine mahkemece serbest bırakılmasına” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanan sanığın, CMK’nın 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 saylı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca (c) bendindeki bozma bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.