Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/53278 E. 2019/5752 K. 01.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/53278
KARAR NO : 2019/5752
KARAR TARİHİ : 01.04.2019

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin olarak; olay günü sanık …’in oğlu …’i dövdüğü sırada mağdur …’in olay yerine geldiği ve …’i kurtarmak istediği, sanığın bu arada …’e de tokat attığı, …’in kendini kurtarmak için kaçtığı, bunun üzerine sanığın her iki mağdura yönelik olarak “hepinizi döveceğim” dediği somut olayda; sanığın kasten yaralama eyleminin devamı sırasında söylediği bu sözün ayrıca tehdit suçunun unsurlarını oluşturup oluşturmadığı açıklanıp tartışılmadan, sanık … hakkında tehdit suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması,
2)Sanık … hakkında kasten yaralama ve kabule göre de tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak; sanık …’in savunmalarında, oğlu mağdur …’in okuldan kaçtığını ve sigara içtiğini öğrendiği için sinirlendiğini belirtmesi karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre, TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanma olanağının tartışılmaması,
3)Sanık …’in mağdur …’i kasten yaralama eyleminden kurulan hükümde, sanığın eylemi kürekle gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen, TCK’nın 86/3-e maddesinin gerekçesiz olarak uygulanmaması,
4)Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin olarak; sanık …’in mağdur …’i tehdit ettiğini kabul etmemesi ve tanıkların bu yönde bir anlatımlarının olmaması karşısında, mağdur beyanının savunmaya neden üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle, sanık … hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
5)Sanık … hakkında kasten yaralama ve kabule göre de tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak; sanık …’in tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK’nın 106/1-1. maddesine uyan suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması ve yine sanığın sabıkasında tekerrüre esas olabilecek TCK’nın 151/1. maddesindeki mala zarar verme suçunun da, 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, anılan hükümlere ilişkin uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
6)Sanık … hakkında kasten yaralama ve kabule göre de tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak; Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının ve TCK 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanıklar … ve …’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.