YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/52345
KARAR NO : 2019/5765
KARAR TARİHİ : 01.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün kesin ve doğrudan adli para cezasına ilişkin olması nedeniyle verilen 16.09.2012 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın sanık tarafından temyiz edilmediği tespit edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1)Sanık … hakkında silahla tehdit ve tehdit suçundan kurulan hükümler yönünden, 5237 sayılı Kanun’un 43/1. maddesi uyarınca bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedileceğinin düzenlendiği, dosya kapsamına göre sanık …’ın katılan …’e karşı birden çok kez gerçekleştirdiği tehdit eylemlerinin bu kapsamda değerlendirilerek, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a maddesi gereğince verilecek cezanın, aynı Kanun’un 43/1. maddesine göre artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, sanık … hakkında tehdit ve silahla tehdit suçlarından ayrı ayrı hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
2)Sanıklar … ve … hakkında tehdit suçundan kurulan hükümler yönünden ise, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanıklara isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

3)Kabule göre de; Sanık …’in gıyabında diğer sanık … tarafından iletme kastıyla tehdit edildikten sonra sanığı tehdit ettiğinin iddia edilmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve sanık … müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.