YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/51947
KARAR NO : 2019/5166
KARAR TARİHİ : 26.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Mağdurun soruşturma aşamasında, oğlu olan sanığın boğazını sıkarak yakasından tutup yerde sürüklediğini ve elinde olup tam olarak göremediği kesici bir cisim ile “önce kendimi keseyim sonra da seni keseyim ikimiz de kurtulalım” şeklinde sözler söylediğini beyan etmesi, yargılama aşamasında ise sanığın kendisini iteklediğini ancak boğazını sıkmadığını ve kesici alet görmediğini beyan etmesi, sanığın da aşamalarda üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi karşısında, olayla ilgili olarak herhangi bir kesici alet ele geçirilememesi de gözönüne alınarak, sanığın ne şekilde silahla tehdit suçunu işlediği ve sanığın eyleminin bir bütün halinde kasten yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılıp açıklanmadan sanık hakkında silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı hüküm kurulması,
2)Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.