Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/51492 E. 2015/24722 K. 18.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/51492
KARAR NO : 2015/24722
KARAR TARİHİ : 18.03.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/17369
MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2012/664 (E) ve 2012/1738 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan G.. Ş.. vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın yaralama eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, TCK’nın 25/1 ve CMK’nın 223/2-d maddesi gereğince sanık hakkında beraat yerine ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan G.. Ş.. vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının tebliğnameye uygun olarak, yaralama suçundan kurulan hükümdeki, “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın beraatine” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKÜM, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 18/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.