Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/50185 E. 2019/5282 K. 26.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/50185
KARAR NO : 2019/5282
KARAR TARİHİ : 26.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK’nın 107/1. maddesinde düzenlenen şantaj suçunun maddi unsuru, sanığın yapmaya hakkı olan veya yükümlü olduğu bir şeyi yapacağından veya yapmayacağından söz ederek, bu durumları mağdur üzerinde baskı aracı olarak kullanıp mağduru kanuna aykırı veya yükümlü olmadığı bir şeyi yapmaya veya yapmamaya ya da haksız çıkar sağlamaya zorlamaktır.
Somut olayda, tarafların internet ortamında tanışarak arkadaş oldukları, dosyada mevcut yazışma içeriklerine göre, karşılıklı konuşmalar sırasında sanığın müşteki ile birlikte olma niteliğinde talebinin bulunduğu ancak müştekiye ait elinde bir kaset ya da görüntü olmadan sadece müştekinin fotoğrafını başka görüntülere montajlayacağı şeklinde imada bulunduğu, daha sonra böyle bir şey yapmayacağını ve görüşmelerinin devam etmemesi talebini de konuşma sırasında müştekiye belirttiği, müştekinin ise benzer nitelikteki konuşmalara rağmen sanıkla bizzat iletişime geçmeye devam ettiği olayda, konuşmalar bir bütün olarak değerlendirildiğinde, sanığın söylediği sözlerin, müştekiden istediği durumun gerçekleşmemesi halinde yapacağı bir eylemi kasteder nitelikte bulunmayıp, konuşma ve karşılıklı tartışma sırasında söylenen sözler olduğu gözetildiğinde, şantaj suçunun yukarıda açıklanan unsurunun gerçekleşmediği ve eylemin tehdit suçu kapsamında değerlendirilebileceği anlaşıldığında, dosya ile uyumlu olmayan gerekçe ile şantaj suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.