YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/41250
KARAR NO : 2019/193
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanabilmesi için, bir suç işleme kararıyla, değişik zamanlarda aynı kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi gerekli olup, sanığın katılana kısa aralıklarla birden fazla mesaj gönderdiğinin anlaşılması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulama şartının ne suretle oluştuğunun kanıtları gösterilmeden hüküm kurulması,
2) 5271 sayılı CMK’nın 231/6. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda değerlendirme yapılırken suç tarihindeki duruma ve koşullara göre daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olup olmaması, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları, varsa zararın giderilip giderilmediği yönünden değerlendirme yapılması gerekirken, sanığın suç tarihinde sabıkasız olması ve sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi ve suç tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, sanık hakkında ” Mudanya Sulh Ceza Mahkemesinin 28/03/2012 tarih, 2011/216 esas ve 2012/212 karar sayılı ilamı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olduğu” şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
.2.
3) Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.