YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/41224
KARAR NO : 2019/776
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanıkların, diğer katılan sanıkların, iş yerlerine gelerek kendilerine hakaret ve tehdit ettiklerini savunmaları karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit suçlarından ve sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2) Kasten yaralama suçu yönünde, katılanlar… ve…’ın bu suç nedeniyle maddi bir zararlarının olduğuna yönelik beyanlarının olmaması ve dosyaya da herhangi bir belge ibraz edilmemesi karşısında; suç tarihinde sabıkasız olan ve yeniden suç işlemeyecekleri kanaatine varılarak haklarında kasten yaralama suçundan hükmedilen hapis cezalarının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelemesine karar verilen sanıklar hakkında mağdurlara zararları olup olmadığı sorulup ve varsa miktarı tespit edilerek, sanıklara ödeyip ödenmeyecekleri sorulduktan sonra CMK’nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken “ katılan sanıkların olay nedeniyle maddi zararlarının oluştuğuna ilişkin beyanları da dikkate alınarak katılan sanıklar hakkında yasal şartları oluşmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması yer olmadığı” şeklinde eksik inceleme ve yerinde olmayan gerekçeyle uygulanmamasına karar verilmesi,
3) TCK’nın 86/2. maddesinde yer alan seçenek adli para cezasının tercih edilmeme gerekçesi açıklanmadan hapis cezasına hükmedilmesi,
.2.
4) Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar … ve … müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.