YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/40796
KARAR NO : 2019/8829
KARAR TARİHİ : 14.05.2019
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik, katılan … vekilinin avukatlık ücreti yönünden temyizde bulunduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda karar verilen sanık …’ın en son bildirdiği adres ile mernis adresinin aynı olması nedeniyle, MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt istemindeki adrese Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken doğrudan Mernis adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, duruşmadan yöntemince haberdar edilmeyen müşteki ….’nin CMK’nın 234. maddesi uyarınca şikayet ve katılma iradesi yönünden mahkemede beyanının alınamadığının anlaşılması karşısında, suçtan zarar görme ihtimali bulunan adı geçen müştekinin yokluğunda verilen gerekçeli kararın en son bildirilen adrese tebliğe çıkarılması gerekirken gerekçeli kararın tebliğe çıkarılmadığı, ayrıca sanık …’nun yüzüne karşı verilen kararda temyiz süresinin ”tefhim” yerine “tefhim ve tebliğ” tarihinden itibaren başlayacağının belirtildiği ve bu haliyle tefhimin Anayasa’nın 40/2, CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde öngörülen yöntemlere uygun olarak yapılmadığı ve gerekçeli kararın da sanık … ile yukarıda adı geçenler müşteki … ve sanık …’a yukarıda belirtildiği şekilde tebliğ edilmediği,
Anlaşıldığından, katılan … vekilinin temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemleri gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçeleri de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.