Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/38918 E. 2019/246 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/38918
KARAR NO : 2019/246
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başka nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, arkadaşı olan tanık … ile evine gitmekte olduğu sırada, aynı mahallede oturan müşteki … ile tanık arasında araçla hızlı gitme meselesinden kaynaklanan tartışma çıktığı, olayı gören müştekinin yakını ve arkadaşları olan diğer müştekilerin de aralarında bulunduğu kalabalık bir topluluğun olay yerine gelerek tartışmaya dahil oldukları, tanık anlatımları ve taraf beyanlarından anlaşıldığı üzere, sanığın arkadaşına doğru yönelerek, araya giren tanıklara rağmen, taş ve sopalarla saldırı gerçekleştirdikleri, sanığın da saldırıyı engellemek ve kalabalığı dağıtmak amacıyla havaya bir el ateş ettiği, bunun üzerine kalabalığın o an dağılmasından faydalanarak binaya girdikleri ve olay yerine kolluk görevlilerinin gelerek duruma müdahale ettikleri olayda; her ne kadar mahkemece, eylemin meşru savunma ve zorunluluk hali kapsamında kalmadığı belirtilmiş ise de, tarafsız tanıkların da toplanan kalabalığa engel olamamaları ve polis gelene kadar kapıyı tutarak sanık ve arkadaşının güvenliğini sağlamaya çalışmaları, sanığın, saldırıyı def etmek için, saldırıyla orantılı şekilde havaya doğru ve sadece bir el ateş ederek, eylemini devam ettirmemesi göz önüne alındığında, sanığın eyleminin kavganın tarafı olan arkadaşına karşı gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan saldırıyı önlemeye yönelik olması nedeniyle meşru savunma kapsamında kaldığının ve suç işleme kastının da olmadığının gözetilmemesi,
-2-
2-Kabule göre de,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’nun temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.