YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/38579
KARAR NO : 2017/19147
KARAR TARİHİ : 11.07.2017
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
1-Sanığın, müştekiyi “cuma günü borcunu yatıramayacak olursan haber ver cumartesi eve gelelim, hem seni görmüş olurum, gerçi kalabalığız hazırlığa gerek yok” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışıldıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle aynı Kanunun 106/1- 1 maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Kabule göre de ;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.