Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/38528 E. 2019/98 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/38528
KARAR NO : 2019/98
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanıklar … ve …’ın katılan …’a karşı yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan …’ın tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B) Sanık …’ın katılan …’a karşı hakaret, sanık …’ın katılan …’a karşı yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin olarak sanıklar … ve …’ın temyizinde,
Hakaret ve yaralama eylemlerinden hükmolunan mahkumiyet kararlarında öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olması
Nedeniyle Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin kararlara karşı yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, yerel mahkemenin redde ilişkin kararlarının ONANMASINA,
C) Diğer hükümlere yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
.2.
1) Sanık …’ın katılan …’a karşı silahla tehdit suçundan kurulan beraat, katılanlar … ve …’a karşı hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyizinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılanlar … ve …’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki onama düşüncesine uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık …’ın, katılan …’a karşı yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Başka hususlar yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Tarafların arasında önceye dayalı husumet olduğu ve olay sırasında birbirlerine karşılıklı hakaret ettiklerinin kabulü karşısında, olayın başlangıç sebebi üzerinde durularak TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b) Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan ve tekrar suç işlemeyeceği hususunda kanaat oluşması nedeniyle hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, ” sanık hakkında basit yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve sanığın denetim süresi içerisinde mahkememizce sabit görülen bu suçu işlediği anlaşılmakla” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
c) Katılan … hakkında Çaycuma Devlet Hastanesinden alınan 31.03.2014 tarihli raporda; mevcut yaralanmasının katılanın yaşamını tehlikeye soktuğu belirtildiği halde, sanık hakkında TCK’nın 87/1-d-son maddelerinin uygulanmaması,
d) Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden yargılama yapılırken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.