Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/35061 E. 2018/21300 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/35061
KARAR NO : 2018/21300
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanık … hakkında, katılan …’a yönelik silahla tehdit suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak, zamanaşımı doluncaya kadar bir hüküm kurulabileceği, sanık …’ın da, yalnızca, tehdit suçundan tarafına verilen hapis cezasını temyiz davasına konu ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Tanık …’nin aşamalardaki ifadelerinde, sanık …’ın, katılan …’i ölümle tehdit ettiğine dair bir anlatımının bulunmaması, sanığın eşi olan ve yeminli dinlenen; ancak CMK’nın 45. maddesine aykırı olarak, tanıklıktan çekinme hakkı hatırlatılmadan dinlenilen… un ise, sanığın kendisini korumak amacıyla eline aldığı taşı küçük parçalara ayırıp, katılan …’e “gelin bakalım bu taşları atmayacağım mı size” dediğini belirtmesi karşısında, öncelikle tanık Elif’e, anılan Kanun maddesi uyarınca tanıklıktan çekinme hakkı hatırlatılıp, ifade vermesi halinde adı geçen tanıkların beyanlarının diğer tüm kanıtlarla birlikte tartışılması, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığının açıklanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

./..
.2.

b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının ve TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 1 ve 2(b) maddeleri dışında diğer yönler incelenmeksizin HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

ET