YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34981
KARAR NO : 2018/20336
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede o yer Cumhuriyet savcısı ile sanığın başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, olay günü saat 08.30 sıralarında eşi olan mağdur …’ın kahvaltı hazırladığı esnada mutfakta bulunan ekmek bıçağını alarak mağdur …’ye hitaben “Seni keserim, öldürürüm” diyerek tehditte bulunduğu, sanığın aynı gün saat 13.55 sıralarında mağdur …’nin kullandığı telefona “kaynanam hariç hayatınızı sinkaf ederim, yaşatmam, perişan ederim, çocuklardan başlıyorum öldürmeye, alayınızı öldüreceğim açın telefonu” diyerek tehdit içeren mesaj gönderdiği, sanığın yine aynı gün saat 16.00 sıralarında mağdur …’u telefonla arayarak “benim eşimi getirin, getirmezseniz önce çocuklarımı sonra hepinizi öldüreceğim’ diyerek tehditte bulunduğunun iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında mağdur …’ye yönelik zincirleme silahla tehdit, mağdur …’a yönelik ise ayrıca TCK’nın 106/1-1 maddesi gereğince tehdit suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın tüm eylemlerini zincirleme şekilde silahla tehdit suçu kabul edip ayrıca tehdit suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Bir nolu bozma nedeninin sonucuna göre sanığın, mağdur …’a yönelik eyleminin TCK’nın 106/1-1. maddesine uyduğunun kabul edilmesi halinde; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması;
3-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık …’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.