YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34672
KARAR NO : 2018/20735
KARAR TARİHİ : 29.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanıklara yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanıklar … ve …’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklardan Abdulhadi hakkında TCK’nın 106/1-1. cümlesinden dava açıldığı, 19.03.2012 tarihli tutanakta, sanığın ek savunmasına el ile TCK’nın 106/2-c maddesi yazılıp paraf atılarak ekleme yapıldığı, UYAP sistemindeki 19.03.2012 tarihli duruşma tutanağında ise sanığa TCK’nın 106/2-c maddesi uyarınca ek savunma hakkı verildiğinin görülmediği, UYAP sistemindeki dökümanlarla fiziki ve ıslak imzalı nüshaları arasında farklılık olması halinde UYAP sistemindeki belgeye itibar edileceği bu durumda sanık …’ye TCK’nın 106/2-c maddesinden ek savunma hakkı verilmediğinin kabulü gerekeceği, ayrıca sanık … hakkında da TCK’nın 106/2-a maddesinden dava açıldığı ve TCK’nın 106/2-c maddesinden ek savunma hakkı verilmediği anlaşılmakla, sanıklara ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK’nın 106/2-c maddesinin uygulanması suretiyle CMK’nın 226/1-2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanıklar … ile …’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.