YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33690
KARAR NO : 2018/20769
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müştekinin, 28/05/2012 tarihli duruşmada, şikayetinin bulunmadığını beyan etmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen yaralama suçunun takibinin şikayete bağlı bulunması karşısında; TCK’nın 73/4. maddesi uyarınca sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği saptanarak sonucuna göre yaralama suçundan karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Müştekinin soruşturma aşamasında, sanığın, kendisine bıçakla vurmak istediğini ancak kendisinin geri çekilmesi üzerine vuramadığını belirtip tehdit sözünden bahsetmemesi, kovuşturma aşamasında ise sanığın kendisine “seni öldüreceğim” dediğini beyan etmesi, olayın tek görgü tanığı …’nın aşamalarda sanığın, müştekiye bıçak salladığını ve üzerine yürüdüğünü beyan etmesi karşısında; müştekinin aşamalarda anlatımları arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde hangi beyana ne suretle üstünlük tanındığının açıklanması ve eylemin silahla yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması gerektiği gözetilmeden yetersiz gerekçe ile silahla tehdit suçundan hüküm kurulması,
3-Kabule göre ise;
a-Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması, karşısında, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının ve TCK 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve üst Cumhuriyet savcısı ile sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi