Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/33348 E. 2017/19108 K. 10.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33348
KARAR NO : 2017/19108
KARAR TARİHİ : 10.07.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin ve tanığın beyanları ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın “bekle burda tüfeği getirip seni öldüreceğim” diyerek müştekinin yanından ayrıldıktan sonra, elinde tüfekle olay yerine gelerek müştekinin evlerine doğru ateş etmek şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK’nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahlı tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 106/1-1. cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
2-TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun cezasının alt sınırının altı ay olarak öngörülmesine rağmen, temel cezanın dört ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza verilmesi,
3-Sanığın TCK’nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
4-Sanığın adli sicil kaydında yer alan, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, mahkumiyet hükmü niteliğinde olmaması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
5-Kabule göre de;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 1, 2, 3 ve 4 numaralı bozma dışında diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.