Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/33272 E. 2018/20385 K. 26.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33272
KARAR NO : 2018/20385
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Kasten yaralama ve hakaret eylemlerinden verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık …’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Katılanların anlatımlarında, suç tarihinde sanığın, sopa ve bıçak ile gelip, tehdit sözlerini söyleyerek kendilerini yaraladığını ve daha sonra olay yerinden ayrıldıklarını beyan etmeleri, olay gününün öncesinde ve olaydan sonra sanığın katılanları tehdit ettiğine dair bir iddianın olmaması karşısında, sanığın kasten yaralama eylemini gerçekleştirirken söylediği sözlerin ne şekilde silahla tehdit suçunu oluşturduğu açıklanıp tartışılmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Sanığın savunmalarında, olay günü ve saatinde otobüsle Erzurum ilinde bulunan çalıştığı iş yerine gittiğini, katılanlarla hiç karşılaşmadığını belirtmesi karşısında; bu hususun araştırılıp, iş yerinde çalışanların tanık sıfatıyla dinlenilmesinden sonra, tüm beyanların yöntemince tartışılıp irdelenerek, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı da açıklanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
3)Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.