Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/30346 E. 2018/21396 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30346
KARAR NO : 2018/21396
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Birden fazla kişi ile birlikte silahla tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, o yer Cumhuriyet savcısı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, o yer Cumhuriyet savcısının temyizinin, sanık … hakkında, yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen birden fazla kişi ile birlikte silahla tehdit, 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık … müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizine gelince; o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.

./..
.2.

Ancak;
a-Olay günü mağdurlar …, … ve …’ın asker uğurlaması nedeniyle yaptıkları eğlence sırasında havaya rastgele ateş etmeleri sonucu olay yerine yakın yerde evinin balkonunda oturan sanık …’un kolundan yaralanması üzerine, temyiz dışı sanık … ile birlikte yola kütük koyarak mağdurların araçlarının önünü kesmek suretiyle araçlara doğru çok sayıda tehdit kastıyla ateş ettikleri, açılan ateş sonucu sanık …’a ait ele geçirilemeyen tabancadan çıkan merminin mağdur …’nin aracında bulunan mağdur …’nin karın boşluğundan basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması şeklinde gerçekleşen olayda; yaralama suçu yönünden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 21/2. maddesinde düzenlenen olası kast hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılmaması,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık … müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

ET