YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30313
KARAR NO : 2018/21411
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet savcısı, sanık … ve müdafii
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu değerlendirilerek dosya görüşüldü:
A-O yer Cumhuriyet savcısının 23/01/2014 tarihinde verilen hükmü 1412 sayılı CMUK’nın 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık yasal süreden sonra 13/03/2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık … ve müdafii tarafından yapılan temyiz istemlerinin incelenmesinde;
1-Hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükümlerin temyiz edilemez olması nedeniyle Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin 01/04/2014 tarihli ek karara karşı sanık … ve müdafii tarafından yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın tehdit suçunu uzlaşma kapsamında bulunmayan silahla kasten yaralama suçu ile birlikte işlediği kabul edilerek ve sanık hakkında tehdit suçundan hükmedilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmiş olması nedeniyle verilen kararın kesin olmaması karşısında, mahkemece 01/14/2014 tarihinde verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
./..
.2.
Ancak;
Sanıklar … ve …’in arasında sanık …’ın iş yerinin camlarının kırılmasından dolayı devam eden dava nedeniyle husumet bulunduğu, olay tarihinde sanıkların karşılaştığı ve sanık …’ın babası …’in, sanık …’e camları neden kırdığını sorması üzerine çıkan kavga sırasında sanık …’in sanık …’e sinkaflı sözlerle hakaret etmesi üzerine, sanık …’in de sanık …’a sinkaflı sözlerle hakaret edip ölümle tehdit ettiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanma olanağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı ve sanık … ve müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
ET