Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2014/24997 E. 2015/1801 K. 21.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/24997
KARAR NO : 2015/1801
KARAR TARİHİ : 21.01.2015

Tebliğname No : 8 – 2013/100139
MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2010/174 (E) ve 2012/485 (K)
SUÇLAR : Yasak silah taşıma, genel güvenliği kasten tehlikeye sokma, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanıklar İ.. A.., C.. K.., C.. K.. hakkında yaralama suçundan verilen hükümlerin temyiz edilemez olması nedeniyle Yerel Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
B) Sanık S.. E.. hakkında yasak silah taşıma ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda, kavga sırasında silahla ateş etmediğini, ele geçen silahın katılana ait olduğunu savunması, diğer sanıklar İ.. A.., C.. K.., C.. K.. ile tanık E.. K..’nun sanık savunmasını doğrulaması, katılanın aşamalarda, kavga sırasında sanıkta silah görmediğini beyan etmesi, tanık Merve (Kılcan) Karakaş’ın da soruşturma aşamasında, silahın sanığa ait olduğunu söylemesine rağmen, kovuşturma aşamasında silahın katılana ait olduğunu söyleyerek çelişkili beyanlarda bulunması karşısında, Mahkemece, sanığın “suçu işlediğinin sabit olduğu” şeklindeki yasal olmayan ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre,
a) Sanığın, kavga sırasında silahla havaya ateş etmesi eyleminin, TCK’nın 106/2-a maddesine uyan silahla tehdit ve 170/1-c maddesinde düzenlenen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarını oluşturduğu ve aynı Kanunun 44. maddesi uyarınca sadece en ağır cezayı gerektiren tehdit suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ve yasal olmayan hukuki nitelendirmeyle TCK’nın 170/1-c maddesindeki genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan hüküm kurulması,
b) Suç tarihi itibariyle 5252 sayılı Kanunun 4, 5/2. maddeleri uyarınca temel adli para cezasının 450 TL’den fazla olamayacağı gözetilmeden, suç tarihinden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunla değişik 6136 sayılı Kanunun 13/1. madde ve fıkrasına göre adli para cezasının fazla tayini,
Kanuna aykırı ve sanık S.. E..’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.