Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/5243 E. 2015/24536 K. 13.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5243
KARAR NO : 2015/24536
KARAR TARİHİ : 13.03.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/10543
MAHKEMESİ : İzmir(Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/04/2010
NUMARASI : 2009/1783 (E) ve 2010/472 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören ve CMK’nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve 13/04/2010 tarihli duruşmada sanık İ.. H..’den şikayetçi olduğunu belirten şikayetçi sanık H.. K..’a davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış ise de, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek dosya görüşüldü:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yaralama suçunun taraflarca farklı anlatılması ve olayı doğrulayan tanık bulunmaması gözetilerek TCK’nın 29. maddesinin uygulanması isteminin tartışılmasına yönelik tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede:
1-Sanık H.. K..’a yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanunda uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
2-Sanık İ.. H..’nin tehdit suçundan beraat ve hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı hükümleri ile sanık H.. K..’un hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı hükümlerinin de usul ve Kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık H.. K..’un temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 13.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.