YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/34933
KARAR NO : 2016/1661
KARAR TARİHİ : 03.02.2016
Tebliğname No : 4-2012/51009
MAHKEMESİ : Denizli (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2011
NUMARASI : 2010/1048 (E) ve 2011/544 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre, katılan sanık Y.. M.. hakkında E.. A..’ya karşı yaralama eyleminden dolayı dava açılmasına ve mahkemece de bu eylem kabul edilmesine karşın hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresi içerisinde karar verilebileceği ve bu konuda temyiz denetimine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşılarak dosya görüşüldü:
A-Sanık E.. A.. hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın niteliğine göre karara karşı; yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık Y.. M..’in tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Diğer hükümlere yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık E.. A.. hakkında tehdit ve hakaret, sanık D.. A.. hakkında tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyizde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan sanık Y.. M..’in ileri sürdüğü temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Katılan sanık Y.. M.. hakkında mağdur A.. M..’e yönelik yaralama suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Sanığın atılı suçu kabul etmemesi ve mağdurun, sanığın yaralama eylemini gerçekleştirdiğine dair soyut iddiaları dışında sanık hakkında başkaca delil bulunmaması ve mağdura ait adli raporda da darp ve cebir izinin tespit edilmemesi karşısında, mağdurun iddialarının savunmaya neden üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
b-Kabule göre de;
i-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
ii-Adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle koşulları bulunmasına karşın, sanığın cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan sanık Y.. M..’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.