Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/31219 E. 2015/39608 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/31219
KARAR NO : 2015/39608
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2012/3303
MAHKEMESİ : Mut(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2011
NUMARASI : 2011/225 (E) ve 2011/494 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
İçerisinde katılanların bulunmadığı minibüsle, .. köyünden .. köyüne hareket edildiği esnada, sanık tarafından yolda minibüsün önünün kesildiği ve sanığın içeridekilere “M.. A..’yı bulursak öldüreceğiz” şeklinde tehditte bulunduğu hususunun, minibüste bulunan tanık Ö.. A..’ın kolluktaki ifadesi ve mahkemedeki yeminli beyanıyla sabit olması ve ayrıca bu tehditin adı geçen tanık tarafından, katılan Mustafa’ya iletildiğinin anlaşılması karşısında, mahkemece tanık Özhan’ın beyanlarına dayanılarak sanık hakkında tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık S.. B..’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.