Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/30626 E. 2015/39877 K. 14.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30626
KARAR NO : 2015/39877
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/387224
MAHKEMESİ : Kandıra(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2011
NUMARASI : 2009/536 (E) ve 2011/656 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdur D..’e yönelik tehdit eylemiyle ilgili olarak; mağdur D..’in aşamalarda sanığın kendisini “benim eşime benden çok sahip çıkıyorsun, benden başka benim eşime sahip çıkanın gözünü oyarım” biçiminde tehdit ettiğini ileri sürmesi, tanıkların kolluk ifadelerinde sanığın mağdur D..’e “seninle görüşeceğiz” dediğini beyan etmelerine karşın, yargılama aşamasında tanıklar M.. ve K..’ın sanığın mağdur D..’e “benim eşime benden çok sahip çıkıyorsun, benden başka eşime sahip çıkanın gözünü oyarım” dediğini ifade etmeleri karşısında, beyanlar arasındaki çelişkilerin giderilmesi, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenerek hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğunun kararda gösterilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2-Katılan A..’ya yönelik tehdit eylemiyle ilgili olarak; katılanın, eski eşi olan sanığın kendisinin söz konusu lokantada çalışmasını istemediğini, olay günü kendisini tehdit ettiğini ileri sürmesi, mağdur D..’in sanığın katılanın lokantada çalışmasını istemediğini beyan etmesi, sanığın eski eşi olan katılanın lokantada çalışmamasını çocuklarına bakmasını istediğini savunması karşısında, sanığın eyleminin iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan, TCK’nın 106/1-2.cümlesi uyarınca sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Kabule göre de,
a-Adli sicil kaydına göre birden fazla sabıkası bulunan mükerrir sanık hakkında, hangi ilamın tekerrüre esas alındığının denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanık C.. K..’nin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken (2) no’lu bozma nedeni yönünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.