YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30230
KARAR NO : 2015/38990
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/397015
MAHKEMESİ : Erzurum(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/07/2009
NUMARASI : 2008/788 (E) ve 2009/706 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-CMK’nın 231/11. maddesinde yer alan, “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın denetim süresi içinde yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, duruşma açılarak davanın taraflarının duruşmaya davet edilip dinlenmeleri ve ardından CMK’nın 230. maddesine uygun gerekçe içeren bir hüküm kurulması gerekirken, sanığın denetim süresinde işlediği idiia edilen suça ilişkin ilam örneği getirtilmeden, duruşma açılmadan ek kararla dosya üzerinden ve gerekçeden yoksun biçimde karar verilmesi,
2-Sanık hakkkında tehdit suçundan açılmış bir dava bulunmamasına rağmen, mahkumiyet hükmü kurulması,
3-Sanığın haksız tahrik altında işlediği kabul edilen hakaret suçunda, özel tahrik hükmü olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK’nın 129. maddesi yerine, genel nitelikteki 29. maddesinin uygulanması,
4-Hakaret suçundan hüküm kurulurken sonuç hapis cezasının 2 ay 5 gün yerine 3 ay 13 gün olarak fazla belirlenmesi,
5-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık G.. D..’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.