YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30042
KARAR NO : 2015/39005
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/237135
MAHKEMESİ : Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2011
NUMARASI : 2011/51 (E) ve 2011/147 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, O Yer Cumhuriyet Savcısının, hükmü sanık lehine temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Oluşa uyan kabule göre; sanığın, geç saatte eve alkollü olarak gelerek tartışma yaşadığı kendisiyle aynı evde ikamet eden anne ve babasını “üstüme gelmeyin yoksa yakarım bu evi” şeklindeki sözlerle tehdit eylemini, mağdurlara karşı aynı olay bütünlüğü içinde ve tek fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiği gözetilmeden, mağdur sayısınca hüküm kurulması,
2-Sanığın Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesince tehdit suçundan dolayı verilen 12 ay 6 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü yerine, daha hafif ceza içeren aynı mahkeme tarafından yaralama suçundan verilen 2 ay 3 gün hapis cezası nedeniyle hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilerek TCK’nın 58, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddelerine aykırı davranılması,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp, CMUK’nın 326/son maddesi gereğince karşı temyiz olmadığından, daha ağır ceza içeren mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması, ancak 5275 sayılı İnfaz Kanunun 108/2. maddesi gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek süre açısından daha hafif ceza içeren ilamdaki ceza miktarını geçemeyeceği gözetilerek sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.