Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/29931 E. 2015/38460 K. 24.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29931
KARAR NO : 2015/38460
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/230549
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/12/2009
NUMARASI : 2008/489 (E) ve 2009/990 (K)
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme, 6136 sayılı Kanuna aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar hakkında TCK’nın 63. maddesi uyarınca gözaltında kaldığı sürenin mahsubuna karar verilmemiş ise de, infaz aşamasında giderilebilecek bu husus bozma nedeni yapılmayarak, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen tehdit, mala zarar verme, 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıklar hakkında TCK’nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 106/2-a ve c bentlerindeki iki nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından,
1-Sanık K.. E..’nın tehdit, mala zarar verme eylemlerine ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık H.. E.. hakkında kurulan hükümlerde ise;
Tekerrüre esas alınan ilama ilişkin cezanın kesin nitelikte adli para cezası olması nedeniyle hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık H.. E..’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “Sanık hakkında mükerrire özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların karardan” çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.