Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/29121 E. 2015/38934 K. 02.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29121
KARAR NO : 2015/38934
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/384885
MAHKEMESİ : Niğde(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2011
NUMARASI : 2010/641 (E) ve 2011/698 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın hakaret suçuna ilişkin hükme yönelik temyizinin daha önce mahkemece miktar yönünden reddedildiği ve ret kararına yönelik bir temyiz bulunmadığı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyizinin ise tehdit suçuna yönelik olduğu belirlenerek, ayrıca soruşturma aşamasında şikayetçi olmadığını bildiren mağdur Ü.. Ç..’ın bu irade açıklamasının kovuşturma aşamasında davaya müdahalesine engel olmayacağı gözetilmeden, mahkemece isteminin reddine karar verilmiş ise de, bu ara kararına karşı CMK’nın 260. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna başvurma hakkı bulunan mağdurun bu yönde bir isteminin bulunmadığı, Cumhuriyet Savcısının ise bu aykırılığı dile getirerek hükmü temyiz edemeyeceği, ayrıca bozma sonrası yargılamada mağdurun yeniden mahkemesinden katılma isteminde bulunabileceği saptanarak dosya görüşüldü:
1-Sanığın, tehdit suçuna yönelik temyiz isteminin süresinde yapılmadığı anlaşıldığından,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık F.. Ş..’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2-O Yer Cumhuriyet Savcısının temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
a-Katılanı tehdit ettiği için şikayet üzerine karakola çağrılan sanığın, karakolda, katılanı bu kez şikayetten vazgeçmesi için tehdit etmesi eyleminin, farklı yer ve zamanda, farklı kasıt altında gerçekleşmesi nedeniyle ayrı suç oluşturduğu gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle, TCK’nın 43/1. maddesi kapsamında değerlendirilerek hüküm kurulması,
b-Sanığın aşamalarda ısrarla, eşi ve kayınvalidesi olan müştekilerin, tüm ısrarlarına rağmen çocuğunu kendisine göstermediklerini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek, sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.