Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/27923 E. 2015/38404 K. 24.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27923
KARAR NO : 2015/38404
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/350688
MAHKEMESİ : Çine(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/04/2011
NUMARASI : 2008/138 (E) ve 2011/167 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanıklar A.. Y.., Sermin Yılmaz, B.. Y.., H.. Y.. ve sanık Z.. B.. hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan N.. E..’ın tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası istekleri hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B)Sanık N.. E.. hakkında tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Hakaret suçlarından kurulan hükümlerde, özel hüküm olan ve daha düzenlemeler içeren TCK’nın 129/1. maddesi yerine genel tahrik kurumunu düzenleyen aynı Kanunun 29. maddesinin uygulanması,
2)Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3)Sanığın Çine Asliye Ceza Mahkemesinin 29/06/2004 tarihinde kesinleşmiş, 27/02/2002 tarih ve 2001/51 Esas-2002/70 Karar sayılı ilamı ile verilen cezanın 647 sayılı Kanunun 4, 5 ve 6. maddeleri gereğince erteli adli para cezasına mahkûm olduğu, hüküm tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 95/2. maddesinde öngörülen 5 yıllık süre geçtikten sonra yargılamaya konu suçu işlediği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının düşünülmemesi,
4)Kabule göre de;
a)5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, sanık hakkında sair tehdit suçundan verilen hapis cezasının paraya çevrilerek, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
b)Tehdit suçu yönünden, mükerrir sanık hakkında TCKnın 58/3. maddesi uyarınca, seçimlik ceza öngören suçta hapis cezasına hükmolunduktan sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeyerek aynı Kanunun 50/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık N.. E..’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken, karşı temyiz olmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince yürülükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.