Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/26973 E. 2015/37349 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26973
KARAR NO : 2015/37349
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/289685
MAHKEMESİ : Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2011
NUMARASI : 2011/143 (E) ve 2011/726 (K)
SUÇLAR : Tehdit, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Önceden yargılanıp hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın sonradan yargılandığı tehdit ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından dolayı TCK’nın 51 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına dair uygulama ve kişiliği irdelenerek oluşturulan gerekçe yeterli bulunmakla tebliğnamedeki 3 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, mağdurlarla yaşadığı tartışma üzerine evinin penceresine çıkarak mağdurlara tüfek doğrultup “ulan hanginizi sinkaf edeyim’ dedikten sonra, tüfeği havaya yöneltip bir el ateş ettiğinin kabul edilmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 106/2-a maddesinde tanımlanan silahla tehdit ve aynı Kanunun 170/1-c maddesinde tanımlanan genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarını oluşturduğu, bu durumda TCK’nın 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren silahla tehdit suçundan mahkumiyet kararı verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, kanuni olmayan gerekçeyle genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan da hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık E.. S..’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.